Αγαπητοί μου φίλοι,

Την Κυριακή 05 Φεβρουαρίου παραβρέθηκα σε δύο κοπές πρωτοχρονιάτικης πίτας. Μια των αποστράτων αξιωματικών του ΠΝ της περιοχής μας, και μία του συλλόγου Αγιος Κήρυκος ΑμεΑ.

Στην πρώτη βρέθηκα ανάμεσα σε γνωστούς και φίλους με τους οποίους είπαμε πολλά και θυμηθήκαμε περισσότερα.

Στην δεύτερη αυτήν του Αγιου Κήρυκου προβληματίστηκα σε μεγάλο βαθμό.

Σε μια σεμνή και ζεστή ατμόσφαιρα που δημιούργησαν τα μέλη του συλλόγου, ενημερωθήκαμε για τον αγώνα και τις προσπάθειες των μελών που ακούραστα φροντίζουν, ώστε η διαβίωση αυτών των εξαιρετικών ανθρώπων ΑΜΕΑ να γίνεται εύκολη και ευχάριστη.

Ενημερωθήκαμε και για τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της δημοτικής αρχής προς αυτούς.

Ένιωσα οργή και θλίψη για την εγκατάλειψη και την αδιαφορία που έχει επιδειχθεί σε μια κατηγορία συνανθρώπων μας που θα έπρεπε να είχαν τύχει μεγαλύτερης προσοχής και μέριμνας.

Έβαλα σαν πρωταρχικό σκοπό μου, όταν με το καλό και την ψήφο των συμπολιτών μου, εκλεγώ δήμαρχος να προσπαθήσω όσο μπορώ περισσότερο να ικανοποιήσω τα δίκαια αιτήματα τους.

Για εμένα, τους συνεργάτες μου, αλλά και τους υποψήφιους συμβούλους της παράταξής μου ΠΟΡΟΣ-ΕΝΟΤΗΤΑ-ΑΝΑΠΤΥΞΗ πρωταρχικός μας στόχος είναι η διαβίωση στο νησί μας να είναι ευχάριστη και προσιτή σε όλους.

Τα παράπονα και η απογοήτευση των μελών του συλλόγου έχουν φυτευτεί βαθιά μέσα μου ώστε να μην δώσω άλλη μία προεκλογική υπόσχεση όπως άλλοι έχουν κάνει στο παρελθόν και δεν έχουν πραγματοποιήσει καμία, αλλά να ενσκήψω τάχιστα στο πρόβλημα και να ολοκληρώσω αυτό που έχουμε έτσι κι αλλιώς, στο πρόγραμμα μας, για τα άτομα με τις εξαιρετικές “ειδικές ικανότητες”.